Deze vraag stellen mensen mij weleens. Een goeie vraag, vind
ik. En een logische vraag. Als kind van gescheiden ouders heb je alles van
dichtbij meegemaakt en weet je hoe een prachtig liefdesverhaal na vele jaren
een nachtmerrie kan worden. Een vechtscheiding.
Als vrijwilliger bij Stichting Villa Pinedo heb ik veel
jongeren ontmoet die ook een (vecht)scheiding hebben meegemaakt. Een aantal van
hen vertelt ook echt eerlijk dat het niet zo lekker loopt in hun eigen
liefdesleven. Ze haken af als het serieus wordt omdat ze niet gekwetst willen
worden wanneer het misgaat. Of ze ondervinden problemen tijdens hun relatie,
bijvoorbeeld op het gebied van vertrouwen. Het allerbelangrijkste.
Dat vind ik altijd ontzettend sneu om te horen. Dat de
scheiding van je ouders járen later nog steeds zulke gevolgen voor je heeft,
terwijl je ouders misschien al weer door één deur kunnen, de liefde en het
geluk bij iemand anders hebben gevonden en de scheiding inmiddels ruimschoots
achter de rug is.
Voor mij was de scheiding een harde klap in m’n gezicht. Alsof
mijn wereld instortte. Ook al verliep het huwelijk van mijn ouders de laatste
jaren wat stroef en kregen ze vaker ruzie; dat ze op mijn 18edefinitief uit elkaar gingen had ik niet verwacht. Hun liefde voor elkaar en
voor het gezin hebben ze namelijk altijd geuit. We deden alles samen, we waren
een hecht gezin.
In die periode – nu al weer bijna 10 jaar geleden (wat
vliegt de tijd!) – kreeg mijn geloof in de liefde een ongekende knauw. Ik ging
roken terwijl ik astma heb, ongekend veel drinken en regelmatig kreeg ik ruzie
in de kroeg. ‘Wie blijven er dan nog wél bij elkaar?’ Die vraag spookte vol
wanhoop, boosheid en onbegrip door mijn hoofd.
Maar toen ik de scheiding voor mezelf ging verwerken en mijn
eigen leven wilde gaan vormgeven, voelde ik me sterker worden. MÃjn leven, niet
dat van ‘ons gezin’. Niet meer thuis, hoe vertrouwd dat ook was, maar ergens
anders. Ik was minder bezig met het geluk van anderen en meer met mezelf. Dat
was zo belangrijk. Ik nam afstand van de situatie en het verleden om het leven
zelf te gaan ontdekken. Om zelf verliefd te worden, op m’n bek te gaan, te
verwerken. Zelfstandig worden.
Ja, ik geloof nog steeds in de liefde. De scheiding heeft me
zeker een reality check gegeven. Ik weet dat je samen goede afspraken moet
maken, omdat iets van de één op de andere dag kan veranderen. En dat het leven
vol wendingen, verrassingen en tegenslagen zit. Maar het leven zit ook vol
mooie dingen, zoals liefde. Als je niet gelooft in de liefde en er niet voor de
volle 100 procent voor gaat, dan kom je nergens. Dus dat doe ik. En niets houdt
mij tegen.